Yıl 1800’lü yıllar… Mehmet Ağa köyün ağasıdır, diğer bir anlamda köyün babasıdır. Genel olarak köy ağalarını eski Türk filmlerinden kötü olarak anımsarız, bunların aksine Mehmet Ağa çok hayırsever bir insandır.

Mehmet Ağa şehirdeki tüm esnaf tarafından tanınırmış. İhtiyaç sahipleri ise yaptıkları alışverişlerde hesabı Mehmet Ağa’ya yazdırırmış. Ayın belli günlerinde şehre inen Mehmet Ağa tüm esnaflara uğrar, borçlarını ödermiş. Hatta yeni evlenen gençlere hediye olarak toprak, yer verirmiş. Mehmet Ağa hayatı boyunca hayır işleriyle meşgul olmuş, yardımlar yapmış ve zengin bir toprak ağası iken beş parasız bir şekilde vefat etmiş… Barış Manço 1971 yılında gittiği Kıbrıs’ta bu hikayeyi duyar ve araştırır. Daha sonra da bu unutulmaz eseri ortaya çıkarır. Ayrıca Barış Manço 1982 yılında Mehmet Ağa’nın mezarını bulur ve bir mezar taşı yaptırır.

Sarı çizmenin moda olduğu bir zamanda İzmir esnafından birisi uşağını çağırıp tembih etmiş: – Bak efendi! Aydın'dan Mehmet Ağa isminde birisi gelecek. Harman zamanında sarı çizme alması için on dört akçe vermiştim. Borcun vadesi geldi, bugün defterden borcunu sildim. Şimdi faytona bin, doğru istasyona. Uzun boylu, orta yaşlı, efe bıyıklı biridir, hemen tanırsın. Uşak istasyona varmış. Tren boşalmaya başlamış. Bir müddet tarife uygun adam aramışsa da nafile. Bari çizmesinden tanıyayım diye bu sefer ayakkabılara bakmaya başlamış. Ne var ki sarı çizmelerden giyen giyene. Nihayet çaresizlik içinde en benzettiği kişiye seslenmiş: -Mehmet! Tesadüf bu ya, sarı çizmeli adamın adı Mehmet olup Aydın'da kendisini Ağa diye çağırırlarmış. Beraberce konağa varmışlar. Bey bakmış ki gelen sarı çizmeli ile onun borçlusu arasında bir benzerlik yok. Elindeki defterin alacak hanesine yeniden yazarken diğer yandan uşağını azarlamaya başlamış. Nihayet uşak: – Bey, demiş, burası koca bir şehir sarı çizmeli de çoktur, Mehmet Ağa da. Seninkini yaz defterine bir daha”

Barış Manço’nun da şarkılarından biri olan Sarı Çizmeli Mehmet Ağa’nın öyküsü böyledir. Barış Manço'nun küçük bir anısı var bu öyküyle. Manço, şöhrete ulaştıktan sonra bir gün arabasıyla Boğaz Köprüsü’nden geçerken biletçi arabayı durdurur. Aksilik bu ya sanatçının yanında hiç para yoktur. Biletçiye kendisini tanıtmış durumu izah etmiş. Sonra da: “Sarı Çizmeli Mehmet Ağa birgün öder hesabı” demiş. Bu söz biletçinin çok hoşuna gitmiş ve sonunda köprüden geçmesine izin vermiş. Manço, işte bu meşhur eserini bu olaydan sonra yazıp, bestelemiştir.