Engelsiz Pedal Derneği
Şehrin sokakların da gece vakti bir kaç bisikletli insan görürseniz şaşırmayın. Onlar Engelsiz Pedal Derneği üyeleri ve ne yaptıklarının gayet farkındalar.
Biliyorlar ki şehrin ücra köşelerinde tek başına hareket edemeyen engelli çocuklar var. Gezmek ve dolaşmak o çocukların da hakkı. “Engelsiz Pedal Derneği” üyeleri onları evlerinden alıp sepetli bir bisikletle küçük şehir seyahatleri gerçekleştiriyorlar.
Bir de “engelsiz çorba” projeleri var bu iyi yürekli insanların. Evsiz barksız ve ihtiyaç sahibi insanlara en azından bir kâse sıcak çorba ulaştırmak, engelli bir çocuğun yüzündeki tebessüm, ailesinin memnuniyeti, ihtiyaç sahibinin teşekkürü o günün karı onlar için. Ne diyelim! Yüreklerinde merhamet, dizlerin de derman eksik olmasın.

Sizde Bir İyilik Yapın
Doğan Bey uyandı…
Dünyadaki susuz insanları düşündü ve suyu israf etmeden yıkadı yüzünü. Eşinin hatırını sordu, kahvaltı için teşekkür etti. Evden çıkmadan pencerenin önüne ekmek kırıntıları koydu kuşlar için. Komşusuna rastladı merdivenlerde hatırını sordu. Bakkal Hamdi’ye, manav Necmi’ye, fırıncı Nuri abiye selam verdi.
Yolda büyük bir taş gördü, kaldırdı kenara koydu. Hiç tanımadığı bir yaşlı amcanın koluna girdi beraber geçtiler karşıya otobüste büyüğüne koltuğunu verdi. Bir çocukla göz göze geldi ve tebessüm etti. Gazetesini açtı okudu inerken başkaları için bıraktı gazetesini. Gurbetteki annesini aradı onu çok sevdiğini hatırlattı. Doğan Bey bugün kendine çok büyük bir iyilik yaptı.
SİZDE KENDİNİZE BİR İYİLİK YAPIN… İNSANA İYİLİK YAKIŞIR…

Anne Güneş Doğdu mu?
-Anne güneş doğdu mu? Kalkalım mı?
-Anne dışarıda gülen çocuklar ne oynuyor biraz anlatır mısın?
-Anne,  babamın aldığı bebeğin saçları benimki gibi yumuşacık?
Allah size üç tane birbirinden güzel evlat bağışlamış. Üçünün de gözleri kapalı bu dünyaya. Çiçekleri koklayarak, çizgi filmleri duyarak, yağmuru yüzüne düşen damlalarla hissediyorlar. Onlar başka gözlerle görüyorlar bu âlemi…
Öyle bir anne baba olmalı ki çocuklara hem ışık, hem rehber olacak, hayatın bütün eksik parçalarını tamamlayacak… Muhammed, Şeyma ve Recep’in anne ve babası böyle insanlar. Görme engelli üç çocuğunu da önce Allah’ın bir emaneti bilip, bin bir engele rağmen özenle büyütüp, hayata tutunmalarını sağlayan fedakârlık abideleri.
İlkokuldan üniversiteye onlar için şehir değiştirmiş, kitapları ve 50 bin soru kaynağını kayıt cihazlarına okumuş, bazen kitapları başında uyuya kalmış bir aile… Muhammet Mustafa şimdi Afyonkarahisar’da Türkçe öğretmeni. Şeyma İstanbul’da Türkçe öğretmeni. Recep Nurettin bilgisayar işletmeni olarak Aydın Büyükşehir Belediyesinde çalışıyor.
Bu başarının mutfağında Afyon Kocatepe Camii imam hatibi baba Hüseyin Başyiğit ve fedakâr eşi Nejla Başyiğit var ve şimdi torunlarını sevmek ile meşguller.
KAYNAK:Türkiye Diyanet Vakfı