Önce şu cümleyi düşünün: “İntihar seçilmez, hissedilen acı bu acıyla baş edebilme kapasitesinin üzerinde ise meydana gelir”.

İntiharı düşünüyorsanız; bu sizin kötü, deli, güçsüz bir insan olduğunuz anlamına gelmez; sadece kaldırabileceğimizden daha fazla acı çektiğiniz anlamına gelir. Örneğin; omuzlarınıza yükler koymaya başlasalar, bir noktadan sonra ne kadar ayakta kalmak isteseniz de, kalamayacaksınızdır.

Biri size, “bu anlattıkların intiharı düşündürecek şeyler değil” derse bunu kabul etmeyin. İntihara neden olabilecek birçok farklı acı vardır. Acının dayanılabilir olup olması kişiye göre değişir. Başkasına acı vermeyen bir şey, sizi çok etkileyebilir. Bu farklılıkların nedeni kişilerin birbirlerinden farklı baş etme kaynaklarının olmasıdır.

İntiharla ilgili düşüncelerle baş etmek için yapabileceğiniz iki şey vardır: 1.Acınızı azaltmanın yollarını deneyin. 2. Baş etme kaynaklarınızı artırmaya çalışın.

İnsanların sizin şu an yaşadıklarınıza benzeyen süreçlerden geçtiğini ve atlattığını unutmayın. Depresyon hiç sona ermeyecek gibi dursa da geçicidir. Kendinize zaman tanıyın. Kendinize zarar vermeden önce 24 saat veya bir hafta bekleyeceğinizi söyleyin. Düşünmek ve davranmak ayrı şeylerdir.
İntiharı düşünüyor olmanız, bunu hemen şimdi yapmanız gerektiği anlamına gelmez. İntihar için kullanılabilecek şeyleri ortadan kaldırın. Örneğin, ilaçlarınızı başka birine teslim edin, evdeki zarar verici objeleri kaldırın. İnsanlar acıdan kurtulmak için intiharı düşünürler fakat rahatlama da bir histir. Bunu hissedebilmek için yaşıyor olmak gerekir. Bazı insanlar sizin bu düşüncelerinize olumsuz bir şekilde yaklaşabilirler çünkü kızgın veya korkmuş olabilirler. Niyetleri bu olmasa da acınızı düşüncesizce şeyler söyleyerek arttırabilirler. Sizi anlayabilecek, yargılamayacak kişiler varsa, onlarla konuşmayı deneyin. Şu anda bulunduğunuz duruma nasıl geldiğinizi anlatmak bile size bir rahatlama sağlayacaktır.

Kendinizi daha iyi hissedene kadar başarısız olma ihtimaliniz olan şeylerden uzak durun. Sınırlarınızı ve limitlerinizi bilin ve kendinizi iyi hissedene kadar sınırlarınızı aşmaya çalışmayın. Kendinize gerçekçi hedefler koyun ve bunları gerçekleştirmek için sabırlı olun ve yavaş ilerleyin.

Her gün için kendinize yazılı bir günlük plan yapın ve bu plana uymaya çalışın. İlk başta yapılması gereken işleri belirleyin ve yaptıklarınızın üzerini çizin.

Günlük programınızda en az bir saat size geçmişte keyif veren aktivitelere yer verin. Örneğin; müzik dinlemek, bir müzik aleti çalmak, rahatlama egzersizleri yapmak, kitap okumak, banyo yapmak, alışveriş, oyun oynamak, film izlemek, çiçeklerle ilgilenmek, yürüyüş yapmak. Fiziksel sağlığınıza özen gösterin, dengeli beslenin ve öğün atlamayın. 8 saat uykunuzu almaya özen gösterin. Alkol ve diğer maddelerden uzak durun. İntihara yönelik düşünceler travmatiktir. Bu düşünceleriniz geçtikten sonra kendinize bakmaya  devam etmeniz gerekiyor. Terapiye başlamak  veya bulunduğunuz yerde destek grupları varsa onlarla iletişime geçmek iyi bir fikir olabilir.

Nasıl Bir Terapi?

Öncelikle terapist, intihara eğilimli kişiyle konuşacak ve o hikayesini anlatırken dikkatle dinleyecektir. Kişinin ne kadar intihara eğilimli olduğunu anlamak için bir test yapılabilir. Kişiden ayrıca, yardım istemeden intihar etmeyeceğine dair söz vereceği bir "intihar yok kontratı" imzalaması da istenebilir. Terapist, durumun fazla tehlikeli olduğunu hissederse, intihara eğilimli kişinin şimdilik güvende olması için kısa dönem hastaneye yatırılmasını önerebilir. Bir daha ki yazımda intihar etmek üzere iken kurtardığım kişiyi ve neden intihar etmek istediğini anlatacağım. Şunu unutmayalım. İntihar çözüm değildir. Allah katında da büyük bir günahtır ve a çözüm yolu değildir. En iyisi tabii ki;intihar etmemektir.