Maliye bakanı dış ülkelere borç para bulmak için gitti. Yaptığı toplantılarda Türkiye ye çok itibar gösterildiğini söylüyor. Bu itibarı görmek lazım diyor. Sayın bakan siz oraya ne için gittiniz? Borç para bulmak için gittiniz. O itibar edenlerini kim olduğunu siz biliyorsunuz. Fakat milletin bilmediğini zannediyorsunuz. O itibar gösterenler sizin kara kaşınıza, kara gözünüze itibar göstermiyorlar. Onlar tefeciler, bunu sanki millet bilmiyor mu? Sizde milleti kandırmak için Türkiye ye çok itibar gösteriyorlar diyorsunuz. O tefeciler sizin yüksek faiz ile borç para aradığınızı bildikleri için. Size itibar ediyorlar. Ülkeyi öyle içinden çıkılmaz bir duruma getirdiniz ki? Çare bulmaya çalışıyorsunuz. Fakat kendiniz çaresizlik içerisindesiniz.  Enflasyonun aralık ayında itibaren düşmeye başlayacağını beyan ediyorsunuz. Daha 8 ay var. Bu süre içerisinde ne gibi tedbirler alacaksınız ki? Enflasyon düşmeye başlasın. Bu söylemin gerçekleşe bilmesi için. Üretimin artması gerekir. Bunun gerçekleşmesi içinde üretici girdilerine yapılan zamların geri alınması gerekiyor. Başta gübre fiyatının düşmesi gerekiyor. Mazot bu günkü fiyatı ile devam ederse.  Gübrenin fiyatı yerinde kalırsa ise. Verilen ilaçların fiyatları ayni kalırsa, elektrik ve suya yapılan zamlar aynen devam ederse! Hem fazla ürün yetiştirilemez. Hem de fiyatlar düşürülemez. Maliye bakanı Nebati beyin söylemleri boşa gitmiş olur. Bu işlerin düzelebilmesi için. Önce milletin maliye bakanı Nebati beye inanması ve güvenmesi gerekir. Bu güveni sağlamak çok zor. Çünkü güveni kendisi kaybetti. Güvenini kaybeden bir kişinin başarılı olması da çok zordur. Şu para bulmak için gittiği olayı öyle anlattı ki? Her şey sanki güllük gülistanlık gibi anlatıyor. Öyle ballandıra ballandır anlatıyor ki? O itibar edenler tefeci değilmiş gibi anlatıyor. Ya kendisi çok saf. Ya da milleti saf zannediyor. O itibar edenler nasıl daha yüksek faizle para vere bilimin hesabını yapıyorlar. Bu itibar meselesini millet tutmadı. Başka bir şey bulmaya çalışılması gerekir. Evet ülke nereden nereye geldi görüyor musun? İtibarda tasarruf olmaz! Öyle mi? Şimdi itibar var mı? Ekonomisi bozulmuş, parası dibe vurmuş bir ülkenin itibarımı kalır Allah aşkına? Zaten bu günlere bu itibar yüzünden gelmedik mi? Yoksulluk her geçen gün artıyor. Fakat itibardan tasarruf edilmiyor. Sarayda üst tabakada olanlara iftar yemeği veriliyor. Garibanlara da iftar yemeğine gidiliyor. Dünya tersine dönmeye başladı da? Bizim haberimiz yok. İftar sofralarınızı garibanlara açın. Peygamber efendimizi şu hadisini unutmayın. “Kendisi tok yatarken, komşusu aç yatan bizden değildir” diye buyuruyor. Birazcık da garibanları görün. Sarayda iftar yerine. Nasıl ola bütün imkanlara sahipsiniz. Fakirlerin yaşadığı mahalle ve köylere gidin oralarda milletle iç içe iftar yapın. İşte böyle bir şey yaptığınızda itibar kazanırsınız.  Bu bir temenni içimden geldiği gibi yazdım. Olmayacağını adım gibi biliyorum. Saygılarımla. 
Türküm, doğruyum, çalışkanım, ilkem, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir. Ülküm, yükselmek ileri gitmektir. Ey büyük Atatürk! Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, durmadan yürüyeceğime ant içerim. Varlığım, Türk varlığına armağan olsun. NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.