Burada önemli bir konu var. Bazı kişiler aldıkları borcu ödeyeceğim der ve ödemez. Sizi oyalar durur. Aslında gerçekten borcunu ödemek isteyen kişi sayısı son günlerde oldukça azaldı. Borç istemeyi alışkanlık haline getiren insanlar muhakkak borç alacak birini bulurlar. Öyle kişileri bulurlar ki borç veren alacağını isterken utanır, sıkılır.

Ayrıca, borç alan kişiler araba değiştirir, telefon değiştirir, markalı giyinir ve size olan borcunu bir türlü ödemezler. Borcunu istersin ve sana: "Abi, birazdan arıyorum seni, şu anda önemli bir toplantıdayım" dedikten sonra telefonu kapatır ve ardından da ulaşılamaz olurlar. Bir daha da  telefonlarını açmaz.  Aynı insan harici belleğinizi ödünç alıp da getirmez, sen sıkılırsın hatırlatmaktan o ne utanır nede sıkılır.

Bazıları paraları olmasına rağmen sırf önemsemedikleri den, vurdum duymaz oldukları için borçlarını vermezler. İlla ki, isteyeceksin. İşin kötü yanı, bu insanlarla aynı evi, aynı iş yerini paylaşıyorsun. Versen olmuyor vermesen olmuyor. Borç işi acayip bir durum yani.

Birde şöyle bir durum var. Siz borç istemeye gidin bakalım, kaç kişi verecek? Birde borç istemeyi meslek haline getirenler var.

Örnek: -Ooo, Erhan Hocam merhaba. İyi ki, seni gördüm. Acil bir durum var yanından 200 lira verir misin.

–Şu anda veremem.

– O zaman 100 lira ver.

 – Veremem.- 50 lira da mı yok. Bari 50 lira ver.

Bu arkadaşa 50 verdim ve sevinerek gitti. Geri gelmeyecek bir 50 lira… (Bu olay gerçektir.)

Borç insanlar arasında alınır ve verilir. Önemli olan borcun zamanında ödenmesidir. Zamanın da borç alıp da, borcunu vermeyen ve borç verenin hapse girdiğini bildiğimiz kişiler aramızda. Ne kötü bir şey. Sen birilerini kandırıp kefil yapıp para alıyorsun. Yaşantından ödün vermiyorsun ve yakın arkadaşım dediğin kişi de hapse giriyor. Olacak iş mi?